Bir ayna hayali

Gözlerin geliyor gözlerimin önüne

Bir boğuk yeşillik buluyorum orada

Kan ve gözyaşı karıştırıyoruz onlara

Çünkü

Sana gelen yolların önüne

Tanklar, et yığınları ve taburlar koydular

Senin yoluna giren herkesi vurdular

Bilinse idi o kurşunlar sadece ruhları vuruyor

İnan herkes gibi ben de atlardım en önden mevzilere

Ey bendini aşmış nehirlerin sevdası

Kendi tevatürünü yaydın bunca asır

Bu toprakların çorak ve kuru havasından nem almış her bir çocuk

Senin için biriktirdi gazete küpürlerini..

Sonrasında ben

-farkındalık tezahürünü anlam çizgisine koymamış olanlardan-

Bu suların kahrında boğulmak için yüzüyorum.

Kulaçlarım gittikçe derinleşiyor.

Nefesim bile kendine bir yol çiziyor

içinde sen olmayan.

ve sana

vadedilmiş yangınları bırakıyorum yalnızca

Bu kara sevdadan kaçmak istiyorum
bir katliamın son şahidi olmuş gibi

yağmurların ruhuna işlediğini fark etmiş şair gibi

ama anlatamıyorum

belki de bir tek sana.

Işık