Diaspora

 Ahesle yanan sigara dumanı savrulurken masanın üzerine

narin ve titrek bir el uzandı pencere pervazına

giderek azalıyordu şehri çevreleyen sis 

insanlar birer birer 

dumanlı ve solgun binalardan çıkıyor

kendilerini sarıvermiş bu koca tufana dahil oluyorlardı

niyesini bilmiyorum

ama

bir mağara dibinde sırtını keskin ve heybetli kayalar yaslamış ilk insanlar gibiyim

ellerimde bir şeyler var

neyin ne olduğunu bilmeyen ellerimde

yara bere kaplı kollarım bunlar neden acı veriyor bilmiyorum

odamı bir ışık kaplıyor 

öncesinde bir görme telaşına kapılıyorum ancak 

bu yüzün olmalı 

veya hüznüyle gelen güneş 

selamlara atfedilen güneş

duruyorsun orada 

sanki beni bir yola çağırıyorsun 

tutup çekiyorsun beni yüreğimin en derin yerinden

emin olamıyorum

bu gidiş nereye diye sormak geliyor içimden

sonra hırsız suskunluklar sarıyor etrafımı 

soramıyorum

bu soramama hali bir kızgınlığa dönüşüyor

kızgınlık bir tilki oluyor başımda

dönüp duruyor

masanın üzerinde 

bir yerlerde diyorum sigara paketim olmalıydı

ellerimi nereye koyduğumu bilmediğim için

onu da bulamıyorum haliyle

e haliyle dimi..

sonra sen bakıyorsun

bir çift kahveli göz hatrına

çıkıyorum bu kaderci yola

beni burada tutmuyorlar elbet

kendi rızamla 

bizzat senin ellerine vererek ruhumu geldim 

inan zerrece dönüp bakmadım bile ardıma

ancak bedelini ödetmek için diyerek

bırakmıyorlar yakamı 

kabuk bağlayan çığlıklarım var 

ses çürüten acemi kabuslarım 

durup sana bakıyorum

nereye gidiyor bu kendinden kararlı adımlar

bu soluk nerede atacak diyorum

diyorum ama 

kendi halimdeyim 

çınarların arasında

ormandan ve ormanlardan 

renkler desteliyorsun 

o narin ve tekraren söylüyorum titrek ellerinle..

nefes nefese kalıyorsun daha sonra

bilirim bazen yaşamak 

arkasından korkmaya benzer

geleceğin arkasından

gelmemiş olanlar için bile.

durup izliyoruz öylece

olağanlaşmış bir şey olan 

günün ve insanların aydınlaşmasını

kalmak istemiyorum lakin

bu limanlar bitmiyor be 

beni buna korkulu halde bırakma.