Hayır,aslında siyah değildi saçları ve hüzne boyanmamıştı henüz elleri
karalar bağlamamıştı daha gülümsemesini
ve solgun bakışları henüz değmemişti tenimin en korkak yerlerine
sert kahve severdi mesela
nedense çıkmadı aklımdan
o ufak küçük mutluluklar
bırakıp gitmek gerekti işte tam o anda
sonra susmak yüklendi hırsız omuzlara..
onlarca kez batırıp çıkardı ruhumu yağmurlu mazgallara
gene de temizleyemedi
vanilyalı sahillerden
sanki zaman o an kalkıp gitmişti de
biz erken gelmişiz bu çıkmaz sokağa
şimdi karanlık bir sokakta
tenha ayazın suratımıza çarptığı tokat için suçlayamam kimseyi
sarı sıcak gökyüzüne bakamayız artık
bilirsin çünkü
konuşmak bazen yataklarını aşmış akarsular gibiydi
ne kadar çok vurdular...
sonrası
sonrasında bir feryatla geçildi sahraya
bilseydim eğer bu gülüş son kez değdi dudaklarına
inan kahrolmayı kahrederdim
ne haddime ki bu günden sonra
yeni bir güne başlamak ?
Yorumlar
Yorum Gönder