White

Mavi
ve ardında saklı kalmış güneşsiz ormanlar
 karanlığın içinde rüzgarlarla savrulan yapraklar
Gözlerinde bulduğum o turuncu
gerisinde kendimi kaptırdığım o eski ve tozlu kapı
Peşi sıra sürükleyerek beni 
Alıp götürdüler
Bir kırmızı kırlangıç diyarına
Sanki o an dursa zaman 
Ellerin ve kalbin hep narin kalacak

Ama ne zaman üşüse bu gri şehir
Bilirdim o zaman ağladığını

kar sessizliğine sığınırdı göz yaşların..
Ve sakın 
Denizcinin çığlıklarına izin vermeye kalkma 
Belli ancak bu havada küserdi bahar ardıca 
Yoksa zaten yeşili hiç sevmemiş miydi 
O koyu kahve gözler
 Her neyse 
Belki de gözlerinin neşesinde kalmıştı aklım 
Bilmiyorum.

içinde hatıralar saklı kalmış soğuk kapıları açmamı sağladığın için...
-d-
içindeki bütün soğukla beni kapı dışarı ettiğin için teşekkürler.