Belki de renksizdi gün batımı

Günün yorgunluğuna rağmen titreyen ellerle sigara paketine uzandı

Sakince çakmağını alıp yaktı.

Savrulan dumanı acı dolu bakışlar izledi

Nergis kokulu çaydan bir yudum aldı

Ve bağıra çağıra küfür etti…

Bu sislerle kaplı dünya ve maviliklerinde akşamın

Sadece sen kal bu gece

Bulutlar da gitsin ardından

Siyahlar düşsün ellerime

Karlar kaplı ankarada bir bankın üstünde

Titreyerek uyuyakalmış bir evsizin

Çiğneyip ezilmiş umutlarıyla birlikte

Ve bir süre dolaşsın saçlarında hayallerim

Sonrasında umut alsın bizi o sarı seslenişiyle

Duvarların üstünde çocuklara yazılmış bir yazıyla keşfet beni

Fark et

Alevlere kafa tutuşları

Kahve ve deniz kokularıyla anlat bu gece

Sabahın turunculuğu esir alsın seni

Denizleri aşsın çığlıkların

Limanları ateşler alsın gözlerinden çıkan yangınla

Siyahın mağrur ve soğuk tonuyla arkanda

Bırak herkes gitsin ve denizci söylensin

Şehir kaybolsun

Sen kal

Sadece…